મારા સદ્ગુરુ અનિરુદ્ધ, હંમેશા મારી પડખે ઊભા છે - હર્ષદાવીરા શેટ્ટી, ચેમ્બુર

 

જીવન કહીએ એટલે નાની-મોટી મુશ્કેલીઓ તો આવવાની જ, અને સંકટો પણ સાથે જ આવે છે! પણ જ્યાં સદ્ગુરુ અનિરુદ્ધનો વરદહસ્ત હોય, ત્યાં તે સંકટો સાવ સરળતાથી ઓગળી જાય છે, એ દરેક શ્રદ્ધાળુનો વિશ્વાસ હોય છે. સદ્ગુરુ અનિરુદ્ધ બાપુની કૃપાથી, હું અને મારો પરિવાર ઘણી કઠિન પરિસ્થિતિઓમાંથી ક્ષણે-ક્ષણે સહેલાઈથી અને સહીસલામત બહાર આવ્યા છીએ.

-------------------------------

મારો આગળનો અનુભવ મારા શિક્ષણ અને નર્સિંગની પ્રવેશ પ્રક્રિયાનો છે. વર્ષ ૨૦૧૯માં, હું બારમા ધોરણની પરીક્ષા સારા ગુણ સાથે પાસ થઈ. પરીક્ષાનું પરિણામ લઈને હું સુચિતદાદાને મળવા દત્તનિવાસમાં આવેલા શ્રીદત્ત ક્લિનિકમાં ગઈ. મેં શ્રીગુરુક્ષેત્રમમાં મોટી આઈ મહિષાસુરમર્દિનીના દર્શન કર્યા અને દાદાની પરવાનગીથી 'નર્સિંગ'માં પ્રવેશ લેવાનું નક્કી કર્યું. દાદાએ મને માર્ગદર્શન આપતાં કહ્યું, "નર્સિંગ માટે ૧૦૦% પ્રયાસ કર. બાપુની કૃપાથી તને ચોક્કસ સફળતા મળશે."

આગળ, એક મહિનામાં જ બી.એમ.સી.માં નર્સિંગના પ્રવેશ માટેના ફોર્મ્સ નીકળ્યા. મેં મુંબઈની સાયન હોસ્પિટલમાં ફોર્મ ભર્યું. જ્યારે લિસ્ટ લાગ્યું, ત્યારે વેઇટિંગ લિસ્ટમાં મારું નામ ૬૪મા ક્રમે હતું. હું સતત બાપુનું સ્મરણ કરતી હતી અને ત્રિવિક્રમ મંત્રનો જાપ પણ કરતી હતી. ફક્ત બે જ દિવસમાં મને ઇન્ટરવ્યૂ માટે બોલાવવામાં આવી. તે સમયે મારો ક્રમ ૪૪ પર આવી ગયો હતો. મને વિશ્વાસ હતો કે બાપુ મને નર્સિંગમાં પ્રવેશ ચોક્કસ અપાવશે.

ત્યારબાદ, અન્ય સરકારી હોસ્પિટલોમાં ફરીથી નર્સિંગ માટે ફોર્મ મળવાની શરૂઆત થઈ. મેં બે હોસ્પિટલોમાં ફોર્મ ભર્યા અને એક અઠવાડિયામાં જ, એક હોસ્પિટલમાં મારો બીજો અને બીજીમાં પહેલો ક્રમ આવ્યો. મેં તરત જ ત્યાં 'જય જગદંબ જય દુર્ગે' કહીને બાપુને 'અંબજ્ઞ' કહ્યું.

સૌથી પહેલાં ઘરે ફોન કરીને મેં મારી માને ખુશીના સમાચાર આપ્યા. બે દિવસ પછી, ઇન્ટરવ્યૂ સરળતાથી પાર પડ્યો. આગળ શું થશે તેની થોડી ચિંતા હતી. તેમ છતાં, મારા માટે જે યોગ્ય હશે તે જ બાપુ કરશે એવો વિશ્વાસ હોવાથી મને ચિંતા નહોતી થતી. ત્રિવિક્રમ મંત્રનો જાપ તો સતત ચાલુ જ હતો. ઇન્ટરવ્યૂ આપીને ઘરે આવી અને થોડા જ દિવસોમાં મારી પસંદગી થઈ હોવાનો પત્ર મને મળ્યો. હું તરત જ એ પત્ર લઈને શ્રી અનિરુદ્ધ ગુરુક્ષેત્રમ્ ગઈ અને સૌપ્રથમ મોટી આઈ મહિષાસુરમર્દિનીના દર્શન કર્યા. ત્યારબાદ હું સુચિતદાદાને મળવા ગઈ. મને નર્સિંગમાં પ્રવેશ મળ્યો એ જાણીને સુચિતદાદાને પણ ખૂબ જ આનંદ થયો. આજે જ્યારે હું આ અનુભવ લખી રહી છું, ત્યારે હું નર્સિંગના ત્રીજા વર્ષમાં છું. મોટી આઈ અને બાપુના આશીર્વાદ તેમજ સુચિતદાદાના યોગ્ય માર્ગદર્શનને કારણે મારું શિક્ષણ સરળતાથી ચાલી રહ્યું છે. હવે પછી પણ હું દાદાના માર્ગદર્શન હેઠળ જ મારા શિક્ષણનો આગળનો તબક્કો પાર કરીશ.

હવે મારો બીજો અનુભવ. મારો આ નાનકડો અનુભવ લૉકડાઉનના સમયનો છે. ગણેશ ઉત્સવ નિમિત્તે મને થોડા દિવસોની રજા હતી. રજામાં મેં કપડાંને ઇસ્ત્રી કરવાનું નક્કી કર્યું. મેં ઇસ્ત્રી કરવાનું શરૂ કર્યું અને મુખ્ય બટન બંધ કરવા ગઈ, ત્યાં જ મને અચાનક જોરદાર શૉક લાગ્યો. મારા ઘરે ઇલેક્ટ્રિક બોર્ડની બાજુમાં જ એક લોખંડનો કબાટ અને બાપુનો આશીર્વાદવાળો ફોટો છે. હું ત્યાં એ બટનને પૂરી રીતે ચોંટી ગઈ હતી. મારી માએ તરત જ મારા પર લાકડાનું સ્ટૂલ ફેંક્યું. એ જ સમયે મને એવું પણ લાગ્યું કે કોઈકે મને જોરથી ધક્કો માર્યો છે. તે જ ક્ષણે હું સહેલાઈથી બહાર ફેંકાઈ ગઈ. શૉક તો ખૂબ જોરદાર લાગ્યો હતો, પણ હું બિલકુલ સ્વસ્થ હતી. મને કંઈ જ થયું નહોતું.

મારો વિશ્વાસ છે કે મારી માને તે લાકડાનું સ્ટૂલ ફેંકવાની બુદ્ધિ બાપુએ જ આપી હતી અને મને ધક્કો મારનારો હાથ પણ બાપુનો જ હતો... કારણ કે ત્યાં બાપુનો આશીર્વાદવાળો ફોટો હતો!

બાપુ મારા માટે દોડી આવ્યા હતા અને મને સંકટમાંથી ઉગારી હતી.

હરિ ૐ શ્રીરામ અંબજ્ઞ

નાથસંવિધ્